Voor mijn doen is het vroeg om nu al terug te blikken op dit jaar. Maar nu ben ik ziek genoeg om niet te werken. En veel te lezen. En nu dient het moment van balansen zich al aan.
Life is a joy! Dat is wat dit jaar weer hoofdzakelijk bracht. Tuurlijk zijn er ook verdrietige dingen gebeurd. En die hebben uiteindelijk toch ook joy gebracht. Over joy gesproken, onlangs ontmoette ik een jonge vogelaar met de naam Joy.
En om toch maar bij het vogelen te beginnen, dat is dit jaar een hele leuke bezigheid gebleken. Samen of alleen genieten van de natuur en hoe prachtig en slim de natuur in elkaar zit en daar blij van worden. En verwonderd. Op zo’n moment kun je toch niet om een schepper heen? Ik tenminste niet. Maar dat kon ik toch al niet.
Het ontmoeten van nieuwe mensen heeft me inspiratie en energie en flow gegeven. Mensen die ik korter of langer ontmoet. Mensen waar ik tijdelijk mee samenwerk. Of de mensen waar ik voor mag werken. De veelzijdigheid van mijn werk en de veelzijdigheid van mijn klanten en de steeds afwisselende doelgroepen zorgen ervoor dat ik er blij van word en na een training bijna altijd opera zingend naar huis rijd.
Dit voorjaar heb ik helaas ook afscheid moeten nemen van een leuke klant en dat was verdrietig. Afscheid. Er was ook afscheid en de pijn van het einde van een vriendschap.
En in het afscheid van onze lieve poes Karel, die dit voorjaar is overleden. Ik wist niet dat ik zo veel tranen in me had. Liefdestranen voor Karel. En ook wat emmertjes oude tranen, die gelijk mee naar buiten kwamen.
En er was lucht en licht en zon in Ebeltoft in Denemarken. En mijn man die daar aankondigde dat hij ging mediteren. En vanaf dat moment mediteren we samen. Dat geeft onze relatie nog meer verbinding. En er was al zo veel verbinding.
In diezelfde vakantie namen we ons voor om de tv de deur uit te doen. Dat beviel gelijk heel goed. Ik keek al niet veel en het is nog fijner helemaal niets te zien. Daardoor ben ik nog meer beeldend gaan denken en dromen.
Het grootste cadeau van dit jaar ligt aan mijn voeten. Overgave Vrijheid. Genieten. Liefde. Ze heet Moesje. Moesje is het poesje dat in augustus besloot om bij ons in te trekken. Moesje is het meest tastbare geschenk van dit jaar. Ze is de slagroom op mijn taartje. Het taartje van alle geschenken die ik dit jaar kreeg. Moesje liet me zien dat je soms iets moet loslaten en dat er dan vanzelf iets anders voor in de plaats komt. Iets anders en op die andere manier ook heel mooi. Veel dank voor weer een dankbaar jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten