Boeken. Lezen. Ik heb er iets mee. Veel zelfs. Als kind kon ik uren doorbrengen in de bieb. En in de kleine kantoorboekhandel in ons dorp. Kijken naar boeken, gummetjes, stiften. Tijdens het winkelen zorgde mijn moeder ervoor uit de buurt te blijven van zelfs de onbenulligste boekenwinkel. Want eenmaal binnen, kwam ik er niet meer uit. Ik houd niet meer van winkelen maar wel van boeken dus koop ik boeken als ik winkel. En gelukkig moet ik mezelf als trainer en coach continu laten inspireren en heb ik van het kopen en lezen van boeken een gewichtig bedrijfsonderdeel gemaakt. En met de komst van De Slegte is mijn stad Leeuwarden er enorm op vooruit gegaan. Nu is het mijn wens dat Boekhandel Paagman binnenkort een vestiging in Leeuwarden opent met net als in Den Haag een gezellige koffiecorner en nog belangrijker: zondagopenstelling.
Eigen boek. Een paar jaar terug onderhield ik intensief mailverkeer met een vriendin in Utrecht over onze persoonlijke ontwikkeling. We kregen het idee om dit mailverkeer om te vormen tot een boek. Verder dan twee werktitels en rijk fantaseren over het succes en over onze zeer gezellige en goed bezochte signeersessies met champagne door heel het land is het niet gekomen. Veel mensen werden deelgenoot van het plan en vragen naar de voortgang van het boek … en of het geplande kinderboek al uit is. Tja dat krijg je dan. Had dan ook je mond gehouden.
Eigen boek? Vorige week sprak ik een schrijver van eigen boeken. Het leek hem ook voor mijn carrière handig om een boek te maken en dat misschien samen te gaan doen. Wat leuk. Wat aardig. Sinds dit gesprek is heb ik veel beleefd. Eerst de euforie: een boek, een boek ! Om al snel om te slaan in twijfel. Al helemaal toen ik mijn boekenkast en de boekhandels ter plaatse aan een gedegen onderzoek onderwierp: alles is er al. En daarna kwamen spontaan allerlei ideeën en heb ik de pen bij wijze al op het papier gezet en bestaat het boek al in mijn hoofd ... En nu schrijf ik hier weer over het plan voor een boek. En men mag me er aan houden. En ik ook. Want ik wil het graag.
PS Het lukte me gisteren wederom niet om zonder de aanschaf van boeken mijn onderzoek bij de plaatselijke middenstand af te ronden. En daar lag ... mijn boek ! Maar dan niet van mijn hand. Het boek heet: Overvloed van Rinze Terluin. Het boek is een feest van herkenning. Het is of ik mijn eigen woorden lees. Een gevoel van jaloezie bekroop me even. Had IK dit boek maar geschreven. En ook: had ik DIT boek maar geschreven. Wat een goed boek. Een groot compliment voor de schrijver. En dank voor zijn inspiratie en de herinnering aan mijn verlangen.