Eigen boek. Een paar jaar terug onderhield ik intensief mailverkeer met een vriendin in Utrecht over onze persoonlijke ontwikkeling. We kregen het idee om dit mailverkeer om te vormen tot een boek. Verder dan twee werktitels en rijk fantaseren over het succes en over onze zeer gezellige en goed bezochte signeersessies met champagne door heel het land is het niet gekomen. Veel mensen werden deelgenoot van het plan en vragen naar de voortgang van het boek … en of het geplande kinderboek al uit is. Tja dat krijg je dan. Had dan ook je mond gehouden.
Eigen boek? Vorige week sprak ik een schrijver van eigen boeken. Het leek hem ook voor mijn carrière handig om een boek te maken en dat misschien samen te gaan doen. Wat leuk. Wat aardig. Sinds dit gesprek is heb ik veel beleefd. Eerst de euforie: een boek, een boek ! Om al snel om te slaan in twijfel. Al helemaal toen ik mijn boekenkast en de boekhandels ter plaatse aan een gedegen onderzoek onderwierp: alles is er al. En daarna kwamen spontaan allerlei ideeën en heb ik de pen bij wijze al op het papier gezet en bestaat het boek al in mijn hoofd ... En nu schrijf ik hier weer over het plan voor een boek. En men mag me er aan houden. En ik ook. Want ik wil het graag.
PS Het lukte me gisteren wederom niet om zonder de aanschaf van boeken mijn onderz
oek bij de plaatselijke middenstand af te ronden. En daar lag ... mijn boek ! Maar dan niet van mijn hand. Het boek heet: Overvloed van Rinze Terluin. Het boek is een feest van herkenning. Het is of ik mijn eigen woorden lees. Een gevoel van jaloezie bekroop me even. Had IK dit boek maar geschreven. En ook: had ik DIT boek maar geschreven. Wat een goed boek. Een groot compliment voor de schrijver. En dank voor zijn inspiratie en de herinnering aan mijn verlangen.